طرح یک مساله : پروسه طراحی

دوستان  طرح مساله ای از خانم فرزانه هدفی دریافت کردیم با عنوان پروسه طراحی که متن آن مستقیما در همینجا منتشر شده است. لازم به تذکر نیست که ، آرای نویسندگان لزوما نظر وبگاه نیست. و اما اصل متن :

دنیای امروز دنیای اشاعه نقد و نظر است؛ دنیایی فراتر “از من می اندیشم پس هستم”؛ دنیای پیچیدگی ها و احترام. احترام به خود و دیگران، احترام به طبیعت و خالق و مخلوق.

در این گیتی ساختارهایی وجود دارند که در نظم یا بی نظمی جهان به ایفای نقش می پردازند و معماری نیز از این مقال بهره های زیادی برده است. معماری گاه در نقض دیگری و یا در تداوم دیگری سر برافراشته تا به نیازهای جوامع پاسخ دهد یا زمینه ساز امکان پاسخگویی به برخی از نیازها گردد. هر انسانی با نام معماری گوشه ای از این فیل را بررسی کرده و ادراک خود از آن را به بوته محک و آزمون سپرده است. روند معماری معاصر نشان می دهد که بسیاری از تعصبات زمینه ساز نگرش های مختلف معماری بوده اند. در مقابل،‌ برخی دیگر،‌ ضربه های موحشی بر پیکر معماری زده اند، اما معماری بدلیل بزرگ و عظیم بودن، از این موانع جان سالم بدر برده است. حال سوال این است که آیا می توان ذهنیت خود را در آتلیه های دانشجویی به دانشجو غالب نموده و وی را وادار به پیروی و کپی از این ذهنیت داشت؟ آیا در حالیکه بوطیقای معماری را کتاب مورد علاقه خود می نامیم، می توانیم ذهنیت دانشجو را بهم زده و تفکر غالب خود را بی چون و چرا در مذاق دانشجو بگنجانیم؟ و از این بالاتر، آیا می توانیم ذهنیات دانشجو را به سخره گرفته و به تبع آن، زحمات اساتید دیگر و همرزم خود را نیز ناارزشمند بنامیم؟ بخصوص در دروس مقدمات ۱ و ۲ که ساختار اصلی معماری شکل می گیرد و در ادامه آن در آتلیه طراحی ۱ … به بهانه ادراک از فرم و فضا، ساختارهای تکراری ذهنی و غیرواقعی خود را بپرورانیم؟ دانشجوی آتلیه طراحی ۳ از کوچکترین مباحث ابتدایی معماری مطلوب، از حداقل ها و نیازها، از اصول طراحی و فرآیند آن، از نحوه چیدمان … آگاهی نداشته یا آگاهی آن اندک است، پس این معماری چیست و کجاست؟ چه کسی یا چه چیزی معرف معماری است؟ آیا صرف رمپ ها و سطوح که بصورت تصادفی و بدون در نظر گرفتن عوامل مفهومی یا عملکردی از زمین برخاسته و نکات آسایش و ارتفاع و … را تعریف نشده به حال خود رها کرده است را می توان معماری نامید؟ آیا تعریف فرم و فضا این است؟ آیا نئومدرن کاران این چنین اندیشیده اند؟ آیا این تفکر نئومدرنی است؟ …

دیر زمانی باور بر این بود که “ممکن است با نظر تو مخالف باشم اما از جانم می گذرم تا تو آن را بیان کنی”. در این کار اهتمام کردیم و … حال ترس از به سخره گرفته شدن نیست،‌ ترس از زیر آبی زدن ها و نادیده انگاشته شدن ها نیست که ما را وادار به اندیشیدین و عکس العمل نشان دادن کند،‌ ترس از هیولای ترسی است که بر جان دانشجویان رخنه کرده و خود را بی مصرف و مستعمره چنین تفکری می بینند؛‌ ترس از مصرفی بار آمدن، به مفهوم نیاندیشیدن و عدم ادراک صحیح فرم و فضا است، نگرانی از تعداد نامه ها و گلایه هایی است که کسی را برای دریافت کمک ذهنی نیافته و نخواسته اند با عنوان نمودن آن به سخره گرفته شوند. ترس از ارائه مدرک به کسانی است که ساده ترین موارد هنگام مواجه با معماری را نمی دانند و نمی دانند که باید اندیشید و به اندیشه ارزش داد. نمی دانند که در دوره های قبل تر از خودشان و به فاصله ۲-۳ سال، بدلیل همت و همگامی اساتیدشان کدامین دانشجویان خوش درخشیدند و الان نام دانشگاه شان به آنها وابسته است.

در نهایت، خواهشمندیم که پاسخی مناسب ارائه دهید تا شاید ما قبل از اینکه اتفاقی روی دهد،‌ از ادامه راه و از شنیدن ترس ها و نجواها منصرف گردیم.

با تشکر

فرزانه هدفی

لینک مطالبی که از نظر نویسنده در ارتباط با متن بالا هستند :

نویفرت های گویا! از وبلاگ زروان

به بهانه تعریف فرم و فضا- آیا تعریف فرم و فضا همین یک برخورد است؟ آیا مصداق تعاریف فرم و فضا تنها به چنین نتیجه ای ختم می گردد؟ ( پروژه های دانشجویی معماری-۱۵ از وبلاگ زروان )

آیا خداوند نمی دانست و نمی توانست همه امور را یکسان بیافریند؟ پس این همه تنوع در طبیعت از برای چیست؟

پروژه های دانشجویی معماری – ۲۲ از وبلاگ زروان

پروژه های دانشجویی معماری – ۲۳ از وبلاگ زروان

پروژه های دانشجویی معماری – ۱۸ از وبلاگ زروان

مقدمات طراحی معماری ۲ – طراحی یک رستوران شهری از وبلاگ فضای رویداد

مقدمات طراحی معماری ۲ – طراحی یک رستوران شهری از وبلاگ فضای رویداد (صفحه ۲)

مقدمات طراحی معماری ۲ – طراحی یک رستوران شهری از وبلاگ فضای رویداد (صفحه ۳)

طراحی معماری ۱ – طراحی یک خانه فرهنگ

طراحی معماری ۱ – طراحی یک خانه فرهنگ (صفحه ۲)

آثار تکراری دانشجویان در دوره های ترمی مختلف

پروژه های دانشجویی معماری ۲۱ – از وبلاگ زروان

وقتی طرح ۱ و ۵ درهم ادغام شوند.

روند طراحی در معماری ، نگاهی به وضعیت آموزش معماری در ایران (متن ارائه شده به صورت جداگانه و توسط نویسنده ارسال شده و برداشت مستقیم از وبگاه آرونا نیست )

کلیدواژه : طراحی معماری
565

پر کن پیاله را، کین جام آتشین ... دیریست ره به حال خرابم نمی برد

دیدگاه کاربران
  • ladan ۱۲ اسفند ۱۳۸۹ / ۴:۰۳ ب٫ظ

    سلام من چند خط در مورد خلق فضا و تبدیل پروسه فضا به پروسه عملکردی مطلب میخام تا ۱شنبه واسم ایمیل کنید اگه امکانش هست ممنون

  • هادی صادقیان ۱۸ بهمن ۱۳۸۹ / ۸:۵۵ ق٫ظ

    سلام دوستان ، ممکن هست تعریفی از نئو مدرنیسم وساختار آن وپیروان آن ارائه فرمایید ؟
    با تشکر

  • باران ۹ دی ۱۳۸۹ / ۵:۱۳ ب٫ظ

    با سلام
    طرح های که در لینک های بالا به عنوان کارهای تکراری خطاب کرده بودین به نظر من از بهترین ایده های طراحی پیروی کرده اند متعجم که شما با چه علمی اینهارو رد میکنید؟ خانم هدفی به عنوان مثال در طرح خانم کریمزاده چه شباهتی با کارهای دیگر وجود دارد؟اصلا ایده و فکری که پشت این کار وجود دارد را میفهمید که این گونه از ان انتقاد کردید؟کجای این طرح رمپ یا از زمین برخواستن هست کا ما نمیبینیم؟ای گاش با دانشجوی که این طراحی را انجم داده می نشستید و راجب پروسه بوجود امدنش حرف میزدید تا اینگونه در دعوای خاله زنک بازی خود طرحهای این دانشجویان عزیز را به ناحق وسط نمیکشیدید

    • مهدی مطلق ۹ دی ۱۳۸۹ / ۷:۴۹ ب٫ظ

      سلام دوست من، یکی از دلایل قرار گیری این مطلب در وبگاه، باز شدن فضای بحث و تبادل نظر آزاد است. لذا خواهشمندم در بحث با متانت شرکت کنید و از کلمات نا مناسب استفاده نکنید. همچنین میتوانید بحث را در نوشته های بعدی دنبال کنید (خلاصه کتاب بوطیقا و پاسخ به نوشته بخش اول)

ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

توسط
تومان