موضوع ضیافت دهم : معرفی و نقد یکی از آثار معماری معاصر ایران
بالاخره ما مثل همیشه در اقلیت قرار گرفتیم ! فکر میکنم که در انتخاب زروان حرکت خوبی انجام شد.لوگوی ضیافت بر خلاف سه تای قبلی که کمی بی محتوا بودند خیلی خوب طراحی شده و کلا نظمی که آقای یوسف پور در کار از خودش نشون داده کار را شیرینتر کرده است.
من به مساله فرایند طراحی علاقه بیشتری داشتم ولی به هر حال با این نقدهای آبکی که این روزها آقای کامران افشار نادری زحمتش را در مجله معمار میکشند و در بعضی جاها کار لوث هم میشود مثل بررسی کار شیردل در شیراز که همه فهمیدند تلاش برای توجیه خیلی ناشیانه صورت گرفته بود … مطرح شدن مسئله کلا مثبت و ارزشمند است.
جریان کامران و هومن هم جالبه در نوع خودش! ولی هیچ حسی بهم دس نمی داد موقعی که بهش فکر میکردمدر ضمن منظورت از اینکه مثل داستان پینوکیو تخیلی نبود با چی بود؟ بیشتر دلم می خواست اگه امکانش بود یه مسافرت درست و حسابی با هم می داشتیم بیشتر بهم می چسبید!
سلامدیشب بود که پیامت رو تو پست روزمرگی دیدم! چیزی که الان بهش مطمئنم و موقع دانشجویی هم فهمیده بودم اینه که مکانیک چیزی نبود که دنبالش بودم و در واقع دلم می خواد اگه امکانش مهیا بشه یه رشته ی دیگه رو امتحان کنم. مثلا زبان و ادبیات انگلیسی! در هر صورت ببینم خدا چی می خواد و به قول خودت یه دست و پایی میزنم تا چه پیش آید.